تحقق اهداف سازمان و کسب مزیت رقابتی در گرو داشتن سرمایه های انسانی بالنده، توانمند، شاداب، خلاق و تحول گراست و نیاز است برای توانمند سازی کارکنان استراتژی‌های مناسبی تدوین گردد.   توانمند سازی در نگرش افراد و قضاوت آنها تاثیر می‌گذارد و این احساس در آنان برانگیخته می‌شود که در اهداف مشترک سازمان سهیم هستند و می‌توانند در کسب و کار و تجارت سازمان و فرآیند کار تاثیر مثبت بگذارند. این امر با اجرای برنامه آموزشی بسیار گسترده و با توجه به سطوح جهانی، محلی و استراتژی‌های شرکت تعیین و اجرا می‌شود.

نقش مدیریت آموزش استاندارد ایزو 10015

در استاندارد بین المللی ISO10015 که به عنوان یک راهنما برای مجموعه فعالیت‌های آموزشی سازمان‌ها بکار برده می‌شود بحث آموزش به عنوان یک نیاز و به عنوان تضمین کننده استقرار نظام مدیریت کیفیت مطرح می‌باشد. در این استاندارد نیازهای آموزشی کارکنان و پاسخگویی به آنها از مهم‌ترین ارکان این سیستم می‌باشد. به نوعی که تامین نیاز آموزشی کارکنان در سازمان به عنوان یک الزام و ضرورت که می‌تواند جنبه‌های رقابتی سازمان را نیز پوشش دهد، مورد توجه می‌باشد. تاکید این استاندارد بر آن است که کلیه سطوح کارکنان به منظور ارتقا تعهد سازمان به تولید و ارائه محصولات و یا خدمات با کیفیت آن هم در محیطی که نیازهای مشتریان و انتظارات آنها دائما درحال تغییر و دگرگونی است تنها به کمک آموزش موثر و کارا می‌توانند خود را آماده مواجهه با شرایط نوین سازمان‌ها نمایند. در همین راستا این استاندارد دستورالعمل های اجرائی فرایند آموزش را ارائه می‌دهد.

ویژگی‌های استاندارد ISO 10015

• این استاندارد در تمامی سازمان‌های خدماتی، تولیدی، صنعتی، بازرگانی و… کاربرد دارد و همه سازمان‌ها می‌توانند اجرای برنامه‌های اموزشی خود را بر اساس آن تنظیم نمایند.
• در این استاندارد بهبود مهارت‌ها، ارتقا دانش و رفتارهای مناسب مورد تاکید می باشد و تمام برنامه‌های آموزشی نیز در راستای موارد فوق می‌باشد. به عبارت دیگر بحث مهارت، دانش و رفتار در ISO10015 بهم تنیده شده است.
• یکی از ویژگی‌های بارز این استاندارد توجه به نیاز سنجی و فرآیند آن می‌باشد که سازمان‌ها را ملزم می‌کند تا قبل از اقدام به اجرای هر برنامه آموزشی نیازسنجی را انجام داده باشند. فرآیند نیازسنجی در این سیستم به عنوان اولین اقدام در آموزش مطرح می باشد. یکی از اهداف اساسی که این استاندارد در بهبود سازمان‌ها دنبال می‌کند آن است که به سازمان‌ها کمک می‌کند تا به خوبی بتوانند در زمینه شناخت و تجزیه و تحلیل نیازهای آموزشی و طراحی و اجرای آموزش و نهایتا ارزشیابی مستمر فرآیند آموزشی نتایج کار را بررسی و با نظارت بر بهسازی آموزش اهداف مورد نظر سازمان را به خوبی دنبال کنند.

 سازمان های پیشرو امروزه به امر آموزش و مهم‌تر از آن به نتایج آموزش اهمیت زیادی می‌دهند. در واقع یکی از مهم‌ترین و اساسی‌ترین فعالیت‌های چرخه برنامه ریزی، یافتن ارزش فعالیت‌های انجام شده و شناخت نتایج حاصل از فعالیت‌ها می‌باشد. بر اساس استاندارد ISO 10015  منابع انسانی سازمان‌ها باید توانمندی و شایستگی آن را داشته باشند که بتوانند عملکردهای فردی و سازمانی خود را از طریق آموزش بهبود دهند. در این استاندارد به جزئیات در مورد چهار مرحله آموزش پرداخته شده و الزامات هر مرحله را بیان می‌کند و در تمامی مراحل تاکید بر استمرار نظام ارزشیابی آموزشی دارد.

نتایج ارزشیابی‌ها و اصلاح اقدامات آموزشی باعث کاهش چشمگیر هزینه‌هایی خواهد بود که بر اثر ندانم کاری و یا دوباره کاری اتفاق می‌افتد و حجم زیادی از منابع مالی و وقت کارکنان در اثر بی‌توجهی و یا کم توجهی به فرایند آموزش تلف می گردد. گرفتن بازخورد از آموزش گیرنده و آموزش دهنده و مدیران و سرپرستان به عنوان نتایج دوره تلقی می‌گردد. عملکردآموزش گیرندگان نیز در بلند مدت مورد ارزیابی قرار می‌گیرد و نتیجتا مدیریت آموزش با توجه به اهداف استراتژیک و شرایط موجود می‌تواند برنامه‌های آموزشی موثرتری را جهت بهبود مستمر فرآیندهای سازمان بعهده گیرد.

ویژگی برنامه‌های آموزشی بر اساس استاندارد ISO 10015 بر این پایه استوار است که پس از اجرای برنامه آموزشی باید رضایت شرکت‌کننده، رضایت سرپرستان و مدیران، رضایت مدیریت آموزش، رضایت اساتید و کلیه ذینفعان آموزش حاصل شده باشد.