دارایی‌های نامشهود بسیار با ارزشند و برند هر سازمان از ارزشمندترین آن‌هاست که کمتر کسی نیز آن را درک کرده‌است . تعیین ارزش برند به نحوی که موثق باشد کار گرانقدریست. این استاندارد بین المللی رویکردی مناسب و معتبر به ارزش گذاری برند ارائه می‌دهد و از جنبه‌های مالی، رفتاری و قانونی به آن می‌پردازد.
مقوله ارزش گذاری برند در دنیا تا سال 2010 به روش‌های مختلفی انجام می‌شد. باتوجه به تنوع بعضاً تضاد یا عدم هم پوشانی این روش‌ها، نتایج غیر قایل اتکاء و متفاوت بود. کمیته تخصصی ارزش‌گذاری برند در موسسه ISO با عضویت نمایندگان 3 شرکت برتر فعال در این حوزه در سال 2010 شکل گرفت و خروجی آن در سپتامبر 2010 منجر به انتشار استاندارد بین المللی ISO10668:2010 – Brand Valuation (استاندارد ایزو10668 ) گردید.
ایزو 10668 توسط کمیته پروژه ISO/PC 231مدیریت انرژی سازمان ایزو تهیه گشته است .
این استاندارد بین المللی تعیین کننده الزاماتی پیرامون رویه‌ها و روش‌های اندازه‌گیری ارزش مادی برند می‌باشد.
در این استاندارد بین المللی چارچوبی برای ارزش‌گذاری برند مشخص می‌شود نظیر اهداف، مبناهای ارزش گذاری، رویکرد‌های ارزش گذاری، روش‌های ارزش گذاری و یافتن داده‌ها و فرضیات کیفی را دربر می‌گیرد. هم چنین روش‌های گزارش دهی درباره نتایج ارزش گذاری را عنوان می‌کند.
ارزش گذاری برند بسته به موقعیت سازمان می‌تواند برای اهداف زیر استفاده شود:
- تامین منابع مالی و جذب شریک تجاری
- ارزش‌گذاری سهام و ورود به بازار بورس
- اخذ وام و تسهیلات بانکی
- برنامه‌ریزی استراتژیک و مدیریت برند
- درج در گزارشات مالی و حسابداری
- پرداخت خسارت، دیون و ورشکستگی
- استفاده در دعاوی حقوقی و قضایی